zarys pierwszy

Dla wyposzczonej kiki

Spojrzał na wtuloną w niego kobietę. Jej nagie, rytmicznie unoszące się łopatki oświetlone jedynie światłe księżyca jawiły niczym z porcelany. Opuszkami palców delikatnie przeciągnął po  gładkiej skórze wzdłuż kręgosłupa wybranki. Wydawała się być taka bezbronna. Ciszę nocy przerwało jej ciche sapnięcie, gdy delikatnie zmarszczyła zgrabny nosek i mocniej przylgnęła do mężczyzny. Uśmiechnął się. Otoczył kobietę swoimi silnymi, wybitnie męsko owłosionymi ramionami i zamknął oczy. Był szczęśliwy. Naprawdę szczęśliwy. Była tu. Cała jego i tylko jego. Choć nie potrafił jej powiedzieć, jak bardzo jest dla niego ważna, był pewien, że ona to czuje. Chołnie łączące ich uczucie całą sobą, całym umysłem, duszą i ciałem. Tak jak on. Nigdy nie był dobrym mówcą, ale oni nie potrzebowali słów, bo tego, co ich łączy, nie da się zamknąć w kilku pięknie ułożonych sylabach.

Tak bardzo chciał wiedzieć, o czym teraz śni, gdzie jest. Chciał być tam z nią, rozproszyć każdy zły sen.

Jęknęła przeciągle, gdy ostre promienie porannego słońca zaczęły smagać jej twarz, uparcie zmuszając ją do otworzenia oczu. Powoli uniosła powieki. Ku jej zdumieniu była sama w wielkim małżeńskim łożu.

- Zimne…- mruknęła, dotykając pościeli w miejscu, gdzie powinien znajdować się mężczyzna.- Drago?... Dragan.- powiedziała, gdy znalazła się w pozycji siedzącej.- TRAVICA!!! – krzyknęła zniecierpliwiona.

- Kochanie! – rozgrywający wyłonił się zza drzwi, balansując ciałem, by nie zrzucić z tacy średniej wielkości patelni z parującą jajecznicą. O dziwo, jakimś cudem udało mu się nie wylać herbaty. – Spokojnie. Tylko się nie denerwuj. Zrobiłem ci śniadanie- podał tacę kobiecie i wgramolił się obok niej na łóżko. Ta patrzyła na niego szeroko otwartymi oczami.

-Nie masz ochoty na jajecznicę…- powiedział rozczarowany.- To przyniosę ci ogórki! – zerwał się z łóżka i już miał pędzić do kuchni, gdy usłyszał:

- Matko, Dragan! Ty masz chyba gorączkę! Nie boli cię głowa? – utkwiła swój wzrok na siatkarzu. – Ty mi nigdy śniadania do łóżka nie zrobiłeś. I to beż okazji!

- Jak to bez okazji? Z takiej okazji, że mam najpiękniejszą żonę na świecie- w mgnieniu oka znalazł się przy kobiecie. Objął ją i pocałował w czoło.

- Teraz naprawdę zaczynam się martwić… C tym razem zmalowałeś? – popatrzyła na niego podejrzliwie.

- Tylko się nie denerwuj!

- No czekam.

- Bo ja… no…- zaczął rozglądać się nerwowo po sypialni. – Znalazłem.

- Co znalazłeś?

-No… w twojej kosmetyczce, ale…

- Grzebałeś w mojej kosmetyczce?!

- Nie denerwuj się – położył ręce na ramionach żony i spojrzał w najcudowniejsze tęczówki, jaki kiedykolwiek widział. – Bo ja to całkiem przypadkiem, jak sięgałem po piankę do golenia, to tak jakoś zahaczyłem o twoją kosmetyczkę i ona spadła… i wypadł ten test ciążowy… i wiesz… dwie kreski… czytałem kiedyś o tym w Internecie i… - podniósł wzrok. Po policzkach kobiety spływały łzy.

- Jezu! Jolka! No nie denerwuj się! Musisz przecież teraz i siebie dbać. O siebie i naszego malucha. Dlatego ty będziesz sobie teraz grzecznie leżeć i pachnieć, a ja się wszystkim zajmę. Więc…

-Ciii…- wpiła się w usta rozgrywającego. – Kocham cię – szepnęła, patrząc mu w oczy. Dłońmi obejmowała twarz siatkarza . – Ale z tą pianką do golenia to była jakaś ściema – stwierdziła, ładując do ust łyżkę z jajecznicą.

- Co? Dlaczego?

- Bo jakoś nie widzę, żebyś uszczuplił swój porost na twarzy.

- A chcesz, żeby mi blizny zostały? Po takim odkryciu na pewno bym sobie całą twarz poharatał!

Jola niemal nie wybuchła śmiechem.

- A jak będzie chłopczyk to damy mu na imię po dziadku… Ej! A to za co? – oburzył się, gdy dostał z poduszki.